آلاینده های شیمیایی

آکریل آمید یک ماده شیمیایی است که در برخی از مواد غذایی به طور طبیعی تشکیل میشود. این ماده میتواند برای سلامتی انسان مضر باشد و به همین دلیل، قوانینی برای کنترل میزان آکریل آمید در مواد غذایی وجود دارد. در ادامه، مطالبی درباره میزان آکریل آمید در مواد غذایی، مشاوره ی فعالان کسب و کار مواد غذایی و معیار نظارت بر میزان آکریل آمید در انواع مختلف مواد غذایی آورده شده است. تمامی کسب و کارهای صنایع غذایی ملزم به اجرای روش های عملی ساده برای مدیریت میزان آکریل آمید در سیستمهای مدیریت ایمنی مواد غذایی خود هستند. رعایت این روشها، حدود استاندارد آکریل آمید در موادغذایی را تضمین می کند.

بهترین روش جهت کاهش میزان آکریل آمید در مواد غذایی به شرح زیر می باشد:

• مقررات 2017/2158 EU برای انگلستان و ولز ( استاندارد ملی ایران به شماره 14393 )

• مقررات 2017/2158 EU برای ایرلند شمال همچنین مشاغل موادغذایی باید موارد زیر را برای اطمینان از سلامت کسب و کار خود در برابر آکریل آمید انجام دهند:

• درباره ی آکریل آمید به عنوان یک ماده ی مضر برای مواد غذایی اطلاعات کافی داشته باشند.

•از نحوه ی تشکیل آکریل آمید در غذاهایی که تولید می شوند اطلاعات کامل داشته باشند.

• جهت کاهش آکریل آمید در مواد غذایی تولید شده اقدامات لازم را انجام دهند.

• اقدامات مربوطه به عنوان بخشی از رویه های مدیریت ایمنی مواد غذایی اتخاذ شود.

• جهت نظارت بر میزان آکریل آمید، نمونه برداری و تجزیه و تحلیل نمونه در صورت لزوم انجام شود.

• طرح های نمونه برداری شده، نتایج هرآزمایش و سوابق اقدامات کاهشی انجام شده، نگهداری شوند. این اقدامات به ماهیت و اندازه کسب و کار بستگی دارد.

قوانین یاد شده، برای غذاهایی که در زیر فهرست شده اعمال میشود:

• سیب زمینی سرخ شده، سایر موادغذایی برش خورده (سرخ شده) و چیپس سیب زمینی تهیه شده از سیب زمینی تازه.

• تنقلات، کراکر و سایر محصولات سیب زمینی تهیه شده از خمیر سیب زمینی.

• نان.

• غلات صبحانه (به استثنای فرنی).

• کلوچه، بیسکویت، غلات، ویفر، نان زنجبیلی، و همچنین کراکر، نان ترد و جایگزین های نان.

• قهوه: دانه قهوه رست شده و پودر قهوه. (استاندارد ملی 6076 )

• جایگزین های قهوه.

• غذای کودک و غذاهای فرآوری شده بر پایه غلات که برای نوزادان و کودکان خردسال تهیه می شوند. برای کسب و کارهایی که مواد غذایی را مستقیماً به مصرف کنندگان و یا خرده فروشی های محلی میفروشند نیز الزاماتی تعیین شده است. مانند کافه و رستوران .

برای زنجیره های بزرگتر با کنترل مرکزی و یا مراکز عرضه کننده موادغذایی با منوهای استاندارد و رویه های عملیاتی، کنترلهای آکریل آمید را میتوان از مرکز مدیریت کرد. این مورد برای رستورانهای بزرگ، هتل ها و کافه های زنجیره ای صدق می کند.

کاهش آکریل آمید

جهت کاهش میزان آکریل آمید در مواد غذایی قوانین خاصی تنظیم شده است. این محتوا از کدهای عملی که توسط نهادهای تجاری خاصی که چگونگی کاهش آکریل آمید در مواد غذایی مختلف را بررسی کرده اند، تهیه شده است. استفاده از این اقدامات باعث تغییری در کیفیت و خواص مواد غذایی نمی شود.

معیار میزان آکریل آمید

سطوح معیار« BMLs »در ضمیمه قانون تنظیم شده است. «BML»ها شاخص های عملکرد عمومی برای مواد غذایی تحت پوشش مقررات هستند. آنها دارای محدودیت نیستند و برای اهداف اجرایی استفاده نمی شوند. «BML»ها باید توسط «FBO»ها برای سنجش موفقیت اقدامات کاهش استفاده شوند.
راهنمایی ما برای کمک به کسب و کارهای مرتبط با موادغذایی در اجرای قانون جدید دستورالعمل هایی تهیه نموده ایم.
راهنمای صنعت در مورد کاهش آکریل آمید نیز توسط بخش های مختلف مواد غذایی در سطح ملی و بین المللی از جمله جعبه ابزار آکریل آمید (که توسط Food Drink Europe) نگهداری می شود، ایجاد شده.

میزان حدود مجاز افزودنی ها

 افزودنی‌های تایید شده و اعداد E

(استاندارد های ملی 2236 در خصوص رنگ های خوراکی و 2303 در خصوص مواد نگهدارنده )

 
بیشتر افزودنی‌ها فقط مجاز به استفاده در مواد غذایی خاصی هستند و محدودیت‌های خاصی نیز دارند، بنابراین بسیار اهمیت دارد که این افزودنی های این فهرست همراه با قوانین مناسبی استفاده شوند:

کوانتوم ساتیس:

استفاده کوانتوم ساتیس در نوشیدنی های طعم دار مجاز است. کوانتوم ساتیس به این معنی است که حداکثر سطح عددی مشخص نشده است و مواد باید مطابق با روش تولید استفاده شوند، استفاده از این ماده باید در سطحی باشد که مقدار آن از دستیابی به هدف مورد نظر بیشتر نباشد و مصرف کننده گمراه نشود.

گلیسرول:

دستورالعمل های صنعت برای گلیسرول در نوشیدنی های یخی:

دی اکسید تیتانیوم:

توجه : در مورد بسیاری از مواد شیمیایی فوق در ایران استانداردی تدوین نگردیده است.